三月五日晚霁大风

三月五日晚霁大风原文：

六朝诗至南齐永明而一大变，世称“永明体”，代表诗人则是谢朓，他上承晋宋，下开唐风，前人多以他与谢灵运相比。明人钟惺称二谢诗均多排语，“然康乐排得可厌，却不失为古诗。玄晖排得不可厌，业已浸淫近体”（《古诗归》）。明人许学夷也说：“元嘉体虽尽入俳偶，(...)
颈联是理解全诗的关键。上联“折寄遥怜人似玉”，意谓折一枝梅寄送给似玉的远人。问题是，诗人为何将远人比作“玉”？“怜”又当作何解释？有人认为，此处的远人是一位貌美如玉的女子，“怜”是爱的意思。诚恐不妥。首先，一位走路都需手扶杖藜的老者因为思念一位年轻女子而惆怅得在梅下绕去绕来，去而复来，实在有失体统。再者，这样解释与下联“相思应恨劫成灰”在意思上也难以联系起来。“相思应恨劫成灰”应是诗人的想象，是诗人想象远人思念自己时的情状。为什么这么说？因为此句中的一个“应”字。“应”是“应该”的意思，应该怎么怎么，乃是一种推测。此句若写的是诗人自己，当然无需推测；既然用了推测，只能是诗人的想象。诗人想象这个似玉之人在思念自己的时候，心中还有“恨”。“恨”什么？“劫成灰”。从中便可推测，诗人要寄梅与之的人必是经历了某种严重的祸患，因此，诗人想象他在对自己的思念中仍带有怨恨。至此，诗人何以要寄梅与他，何以要喻他为“玉”就明白了。原来诗人是希望他虽经历磨难却能像梅一样坚贞不屈，像玉一样保持高洁人格。原来诗人惆怅并非为自己，而是为朋友；诗人“杖藜行绕去还来”原来是在为朋友忧虑担心。
《长恨歌》首先给我们艺术美的享受的是诗中那个宛转动人的故事，是诗歌精巧独特的艺术构思。全篇中心是歌“长恨”，但诗人却从“重色”说起，并且予以极力铺写和渲染。“日高起”、“不早朝”、“夜专夜”、“看不足”等等，看来是乐到了极点，象是一幕喜剧，然而，极度的乐，正反衬出后面无穷无尽的恨。唐玄宗的荒淫误国，引出了政治上的悲剧，反过来又导致了他和杨贵妃的爱情悲剧。悲剧的制造者最后成为悲剧的主人公，这是故事的特殊、曲折处，也是诗中男女主人公之(...)
夜已阑，月满西楼，深院锁着寂寞的梧桐，秋虫低吟一曲惆怅。你凝视摇红的烛影，不觉睡去，白日所思夜入梦来：“丁巳重阳三日，梦亡妇淡妆素服，执手哽咽……临别有云：‘衔恨愿为天上月，年年犹得向郎圆’。”思念在梦中哽咽着，片片碎了，飞落似春尽溪畔散落的桃花，而爱却如大漠孤坟上的青草，至死都坚持着葱茏之色！你叹，“瞬息浮生，薄命如斯，低徊怎忘？”。你忆，“锈榻闲时，并吹红雨；雕栏曲处，同倚斜阳”。你悲，“梦好难留，诗残莫续，赢得更深哭一场”。风轻云淡，月华如水，今夕何夕？纵有红巾翠袖，谁又能拭你腮边之。梦醒了，伊人软语仿佛仍在耳边徘徊，伊人泪眼仿佛仍在眼前婆娑，然而伊人何在？词人竟沉溺于梦境不能自拔，披衣而起，在茫茫“碧落”中“寻寻觅觅”。又有谁能见证这一夜的辗转，一夜的奔波，一夜的背情呢？或许只有早落在头发上的秋霜吧。真是秋霜？还是“朝如青丝暮成雪”（李白《将进酒》）？谁知道呢。“便人间天上，尘缘未断”，“死者长已矣”（杜甫《石壕吏》），又怎么能再续前缘？只有未亡人的回忆、愁绪还在不断的滋长吧！看着曾经一起流连过的“春花秋叶”，又一次勾起了莫名的伤感。怎么能够承受如此痛苦的煎熬？还是把你忘却吧！抹去了你留在我生活中的印痕。然而邻院幽幽的笛声，又一次把你带回我的身旁。“真无奈”！
经，常道也。其在于天，谓之命；其赋于人，谓之性。其主于身，谓之心。心也，性也，命也，一也。通人物，达四海，塞天地，亘古今，无有乎弗具，无有乎弗同，无有乎或变者也，是常道也。其应乎感也，则为恻隐，为羞恶，为辞让，为是非；其见于事也，则为父子之亲，为君臣之义，为夫妇之别，为长幼之序，为朋友之信。是恻隐也，羞恶也，辞让也，是非也；是亲也，义也，序也，别也，信也，一也。皆所谓心也，性也，命也。通人物，达四海，塞天地，亘古今，无有乎弗具，无有乎弗同，无有乎或变者也，是常道也。 　　以言其阴阳消息之行焉，则谓之《易》；以言其纪纲政事之施焉，则谓之《书》；以言其歌咏性情之发焉，则谓之《诗》；以言其条理节文之着焉，则谓之《礼》；以言其欣喜和平之生焉，则谓之《乐》；以言其诚伪邪正之辨焉，则谓之《春秋》。是阴阳消息之行也，以至于诚伪邪正之辨也，一也，皆所谓心也，性也，命也。通人物，达四海，塞天地，亘古今，无有乎弗具，无有乎弗同，无有乎或变者也。夫是之谓六经。六经者非他，吾心之常道也。 　　是故《易》也者，志吾心之阴阳消息者也；《书》也者，志吾心之纪纲政事者也；《诗》也者，志吾心之歌咏性情者也；《礼》也者，志吾心之条理节文者也；《乐》也者，志吾心之欣喜和平者也；《春秋》也者，志吾心之诚伪邪正者也。君子之于六经也，求之吾心之阴阳消息而时行焉，所以尊《易》也；求之吾心之纪纲政事而时施焉，所以尊《书》也；求之吾心之歌咏性情而时发焉，所以尊《诗》也；求之吾心之条理节文而时着焉，所以尊《礼》也；求之吾心之欣喜和平而时生焉，所以尊「乐」也；求之吾心之诚伪邪正而时辨焉，所以尊《春秋》也。 　　盖昔者圣人之扶人极，忧后世，而述六经也，由之富家者支父祖，虑其产业库藏之积，其子孙者，或至于遗忘散失，卒困穷而无以自全也，而记籍其家之所有以贻之，使之世守其产业库藏(...)
下片即景抒怀，说的是：无奈名缰利锁，缚人手脚；世情俗态，耽搁了自的生活。风流之事可惜总被抛一边。“当初”以下便从“风流”二字铺展开去，说当初与心上之人海誓山盟，密约私诺，然终于辜负红颜，未能兑现当时的期约。“华表语”用了《搜神后记》中的故事，这里的“华表语”就指“去家来归”云云。关于“秦楼”，汉东府《陌上桑》中说：“日出东南隅，照我秦氏楼。”秦氏楼即为美貌坚贞的女子罗敷的居处。李白的《忆秦娥》中说：“箫声咽，秦娥梦断秦楼月”，(...)
①倩魂句：此言梦醒后犹眷恋着梦中的美好的时光。倩魂，唐人小说《离魂记》谓：衡州张镒之女倩娘与镒之甥王宙相恋，后镒将女另配他人，俏娘因以成病。王宙被遣至蜀，夜半，倩娘之魂随至船上，同往。五年后，二人归家，房中卧病之倩娘出，与归之倩娘合一。此处借指梦中之人。桃花月，即桃月，农历二月桃花寥开，故二月为桃月之代称，此处代指与妻子在一起的青春时光。②无端二句：意谓夜半无眠，耳畔传来声声画角，更令人惆怅难耐，遂觉枕边孤清凄冷，红(...)
山花红雨鹧鸪啼，院柳苍云燕子飞。池萍绿水鸳鸯睡，春残犹未归，掩妆台懒画蛾眉。绣床人困，玉关梦回，锦字书迟。

三月五日晚霁大风拼音解读：

liù cháo shī zhì nán qí yǒng míng ér yī dà biàn ，shì chēng “yǒng míng tǐ ”，dài biǎo shī rén zé shì xiè tiǎo ，tā shàng chéng jìn sòng ，xià kāi táng fēng ，qián rén duō yǐ tā yǔ xiè líng yùn xiàng bǐ 。míng rén zhōng xīng chēng èr xiè shī jun1 duō pái yǔ ，“rán kāng lè pái dé kě yàn ，què bú shī wéi gǔ shī 。xuán huī pái dé bú kě yàn ，yè yǐ jìn yín jìn tǐ ”（《gǔ shī guī 》）。míng rén xǔ xué yí yě shuō ：“yuán jiā tǐ suī jìn rù pái ǒu ，(...)
jǐng lián shì lǐ jiě quán shī de guān jiàn 。shàng lián “shé jì yáo lián rén sì yù ”，yì wèi shé yī zhī méi jì sòng gěi sì yù de yuǎn rén 。wèn tí shì ，shī rén wéi hé jiāng yuǎn rén bǐ zuò “yù ”？“lián ”yòu dāng zuò hé jiě shì ？yǒu rén rèn wéi ，cǐ chù de yuǎn rén shì yī wèi mào měi rú yù de nǚ zǐ ，“lián ”shì ài de yì sī 。chéng kǒng bú tuǒ 。shǒu xiān ，yī wèi zǒu lù dōu xū shǒu fú zhàng lí de lǎo zhě yīn wéi sī niàn yī wèi nián qīng nǚ zǐ ér chóu chàng dé zài méi xià rào qù rào lái ，qù ér fù lái ，shí zài yǒu shī tǐ tǒng 。zài zhě ，zhè yàng jiě shì yǔ xià lián “xiàng sī yīng hèn jié chéng huī ”zài yì sī shàng yě nán yǐ lián xì qǐ lái 。“xiàng sī yīng hèn jié chéng huī ”yīng shì shī rén de xiǎng xiàng ，shì shī rén xiǎng xiàng yuǎn rén sī niàn zì jǐ shí de qíng zhuàng 。wéi shí me zhè me shuō ？yīn wéi cǐ jù zhōng de yī gè “yīng ”zì 。“yīng ”shì “yīng gāi ”de yì sī ，yīng gāi zěn me zěn me ，nǎi shì yī zhǒng tuī cè 。cǐ jù ruò xiě de shì shī rén zì jǐ ，dāng rán wú xū tuī cè ；jì rán yòng le tuī cè ，zhī néng shì shī rén de xiǎng xiàng 。shī rén xiǎng xiàng zhè gè sì yù zhī rén zài sī niàn zì jǐ de shí hòu ，xīn zhōng hái yǒu “hèn ”。“hèn ”shí me ？“jié chéng huī ”。cóng zhōng biàn kě tuī cè ，shī rén yào jì méi yǔ zhī de rén bì shì jīng lì le mǒu zhǒng yán zhòng de huò huàn ，yīn cǐ ，shī rén xiǎng xiàng tā zài duì zì jǐ de sī niàn zhōng réng dài yǒu yuàn hèn 。zhì cǐ ，shī rén hé yǐ yào jì méi yǔ tā ，hé yǐ yào yù tā wéi “yù ”jiù míng bái le 。yuán lái shī rén shì xī wàng tā suī jīng lì mó nán què néng xiàng méi yī yàng jiān zhēn bú qū ，xiàng yù yī yàng bǎo chí gāo jié rén gé 。yuán lái shī rén chóu chàng bìng fēi wéi zì jǐ ，ér shì wéi péng yǒu ；shī rén “zhàng lí háng rào qù hái lái ”yuán lái shì zài wéi péng yǒu yōu lǜ dān xīn 。
《zhǎng hèn gē 》shǒu xiān gěi wǒ men yì shù měi de xiǎng shòu de shì shī zhōng nà gè wǎn zhuǎn dòng rén de gù shì ，shì shī gē jīng qiǎo dú tè de yì shù gòu sī 。quán piān zhōng xīn shì gē “zhǎng hèn ”，dàn shī rén què cóng “zhòng sè ”shuō qǐ ，bìng qiě yǔ yǐ jí lì pù xiě hé xuàn rǎn 。“rì gāo qǐ ”、“bú zǎo cháo ”、“yè zhuān yè ”、“kàn bú zú ”děng děng ，kàn lái shì lè dào le jí diǎn ，xiàng shì yī mù xǐ jù ，rán ér ，jí dù de lè ，zhèng fǎn chèn chū hòu miàn wú qióng wú jìn de hèn 。táng xuán zōng de huāng yín wù guó ，yǐn chū le zhèng zhì shàng de bēi jù ，fǎn guò lái yòu dǎo zhì le tā hé yáng guì fēi de ài qíng bēi jù 。bēi jù de zhì zào zhě zuì hòu chéng wéi bēi jù de zhǔ rén gōng ，zhè shì gù shì de tè shū 、qǔ shé chù ，yě shì shī zhōng nán nǚ zhǔ rén gōng zhī (...)
yè yǐ lán ，yuè mǎn xī lóu ，shēn yuàn suǒ zhe jì mò de wú tóng ，qiū chóng dī yín yī qǔ chóu chàng 。nǐ níng shì yáo hóng de zhú yǐng ，bú jiào shuì qù ，bái rì suǒ sī yè rù mèng lái ：“dīng sì zhòng yáng sān rì ，mèng wáng fù dàn zhuāng sù fú ，zhí shǒu gěng yān ……lín bié yǒu yún ：‘xián hèn yuàn wéi tiān shàng yuè ，nián nián yóu dé xiàng láng yuán ’。”sī niàn zài mèng zhōng gěng yān zhe ，piàn piàn suì le ，fēi luò sì chūn jìn xī pàn sàn luò de táo huā ，ér ài què rú dà mò gū fén shàng de qīng cǎo ，zhì sǐ dōu jiān chí zhe cōng lóng zhī sè ！nǐ tàn ，“shùn xī fú shēng ，báo mìng rú sī ，dī huái zěn wàng ？”。nǐ yì ，“xiù tà xián shí ，bìng chuī hóng yǔ ；diāo lán qǔ chù ，tóng yǐ xié yáng ”。nǐ bēi ，“mèng hǎo nán liú ，shī cán mò xù ，yíng dé gèng shēn kū yī chǎng ”。fēng qīng yún dàn ，yuè huá rú shuǐ ，jīn xī hé xī ？zòng yǒu hóng jīn cuì xiù ，shuí yòu néng shì nǐ sāi biān zhī 。mèng xǐng le ，yī rén ruǎn yǔ fǎng fó réng zài ěr biān pái huái ，yī rén lèi yǎn fǎng fó réng zài yǎn qián pó suō ，rán ér yī rén hé zài ？cí rén jìng chén nì yú mèng jìng bú néng zì bá ，pī yī ér qǐ ，zài máng máng “bì luò ”zhōng “xún xún mì mì ”。yòu yǒu shuí néng jiàn zhèng zhè yī yè de niǎn zhuǎn ，yī yè de bēn bō ，yī yè de bèi qíng ne ？huò xǔ zhī yǒu zǎo luò zài tóu fā shàng de qiū shuāng ba 。zhēn shì qiū shuāng ？hái shì “cháo rú qīng sī mù chéng xuě ”（lǐ bái 《jiāng jìn jiǔ 》）？shuí zhī dào ne 。“biàn rén jiān tiān shàng ，chén yuán wèi duàn ”，“sǐ zhě zhǎng yǐ yǐ ”（dù fǔ 《shí háo lì 》），yòu zěn me néng zài xù qián yuán ？zhī yǒu wèi wáng rén de huí yì 、chóu xù hái zài bú duàn de zī zhǎng ba ！kàn zhe céng jīng yī qǐ liú lián guò de “chūn huā qiū yè ”，yòu yī cì gōu qǐ le mò míng de shāng gǎn 。zěn me néng gòu chéng shòu rú cǐ tòng kǔ de jiān áo ？hái shì bǎ nǐ wàng què ba ！mò qù le nǐ liú zài wǒ shēng huó zhōng de yìn hén 。rán ér lín yuàn yōu yōu de dí shēng ，yòu yī cì bǎ nǐ dài huí wǒ de shēn páng 。“zhēn wú nài ”！
jīng ，cháng dào yě 。qí zài yú tiān ，wèi zhī mìng ；qí fù yú rén ，wèi zhī xìng 。qí zhǔ yú shēn ，wèi zhī xīn 。xīn yě ，xìng yě ，mìng yě ，yī yě 。tōng rén wù ，dá sì hǎi ，sāi tiān dì ，gèn gǔ jīn ，wú yǒu hū fú jù ，wú yǒu hū fú tóng ，wú yǒu hū huò biàn zhě yě ，shì cháng dào yě 。qí yīng hū gǎn yě ，zé wéi cè yǐn ，wéi xiū è ，wéi cí ràng ，wéi shì fēi ；qí jiàn yú shì yě ，zé wéi fù zǐ zhī qīn ，wéi jun1 chén zhī yì ，wéi fū fù zhī bié ，wéi zhǎng yòu zhī xù ，wéi péng yǒu zhī xìn 。shì cè yǐn yě ，xiū è yě ，cí ràng yě ，shì fēi yě ；shì qīn yě ，yì yě ，xù yě ，bié yě ，xìn yě ，yī yě 。jiē suǒ wèi xīn yě ，xìng yě ，mìng yě 。tōng rén wù ，dá sì hǎi ，sāi tiān dì ，gèn gǔ jīn ，wú yǒu hū fú jù ，wú yǒu hū fú tóng ，wú yǒu hū huò biàn zhě yě ，shì cháng dào yě 。 　　yǐ yán qí yīn yáng xiāo xī zhī háng yān ，zé wèi zhī 《yì 》；yǐ yán qí jì gāng zhèng shì zhī shī yān ，zé wèi zhī 《shū 》；yǐ yán qí gē yǒng xìng qíng zhī fā yān ，zé wèi zhī 《shī 》；yǐ yán qí tiáo lǐ jiē wén zhī zhe yān ，zé wèi zhī 《lǐ 》；yǐ yán qí xīn xǐ hé píng zhī shēng yān ，zé wèi zhī 《lè 》；yǐ yán qí chéng wěi xié zhèng zhī biàn yān ，zé wèi zhī 《chūn qiū 》。shì yīn yáng xiāo xī zhī háng yě ，yǐ zhì yú chéng wěi xié zhèng zhī biàn yě ，yī yě ，jiē suǒ wèi xīn yě ，xìng yě ，mìng yě 。tōng rén wù ，dá sì hǎi ，sāi tiān dì ，gèn gǔ jīn ，wú yǒu hū fú jù ，wú yǒu hū fú tóng ，wú yǒu hū huò biàn zhě yě 。fū shì zhī wèi liù jīng 。liù jīng zhě fēi tā ，wú xīn zhī cháng dào yě 。 　　shì gù 《yì 》yě zhě ，zhì wú xīn zhī yīn yáng xiāo xī zhě yě ；《shū 》yě zhě ，zhì wú xīn zhī jì gāng zhèng shì zhě yě ；《shī 》yě zhě ，zhì wú xīn zhī gē yǒng xìng qíng zhě yě ；《lǐ 》yě zhě ，zhì wú xīn zhī tiáo lǐ jiē wén zhě yě ；《lè 》yě zhě ，zhì wú xīn zhī xīn xǐ hé píng zhě yě ；《chūn qiū 》yě zhě ，zhì wú xīn zhī chéng wěi xié zhèng zhě yě 。jun1 zǐ zhī yú liù jīng yě ，qiú zhī wú xīn zhī yīn yáng xiāo xī ér shí háng yān ，suǒ yǐ zūn 《yì 》yě ；qiú zhī wú xīn zhī jì gāng zhèng shì ér shí shī yān ，suǒ yǐ zūn 《shū 》yě ；qiú zhī wú xīn zhī gē yǒng xìng qíng ér shí fā yān ，suǒ yǐ zūn 《shī 》yě ；qiú zhī wú xīn zhī tiáo lǐ jiē wén ér shí zhe yān ，suǒ yǐ zūn 《lǐ 》yě ；qiú zhī wú xīn zhī xīn xǐ hé píng ér shí shēng yān ，suǒ yǐ zūn 「lè 」yě ；qiú zhī wú xīn zhī chéng wěi xié zhèng ér shí biàn yān ，suǒ yǐ zūn 《chūn qiū 》yě 。 　　gài xī zhě shèng rén zhī fú rén jí ，yōu hòu shì ，ér shù liù jīng yě ，yóu zhī fù jiā zhě zhī fù zǔ ，lǜ qí chǎn yè kù cáng zhī jī ，qí zǐ sūn zhě ，huò zhì yú yí wàng sàn shī ，zú kùn qióng ér wú yǐ zì quán yě ，ér jì jí qí jiā zhī suǒ yǒu yǐ yí zhī ，shǐ zhī shì shǒu qí chǎn yè kù cáng (...)
xià piàn jí jǐng shū huái ，shuō de shì ：wú nài míng jiāng lì suǒ ，fù rén shǒu jiǎo ；shì qíng sú tài ，dān gē le zì de shēng huó 。fēng liú zhī shì kě xī zǒng bèi pāo yī biān 。“dāng chū ”yǐ xià biàn cóng “fēng liú ”èr zì pù zhǎn kāi qù ，shuō dāng chū yǔ xīn shàng zhī rén hǎi shì shān méng ，mì yuē sī nuò ，rán zhōng yú gū fù hóng yán ，wèi néng duì xiàn dāng shí de qī yuē 。“huá biǎo yǔ ”yòng le 《sōu shén hòu jì 》zhōng de gù shì ，zhè lǐ de “huá biǎo yǔ ”jiù zhǐ “qù jiā lái guī ”yún yún 。guān yú “qín lóu ”，hàn dōng fǔ 《mò shàng sāng 》zhōng shuō ：“rì chū dōng nán yú ，zhào wǒ qín shì lóu 。”qín shì lóu jí wéi měi mào jiān zhēn de nǚ zǐ luó fū de jū chù 。lǐ bái de 《yì qín é 》zhōng shuō ：“xiāo shēng yān ，qín é mèng duàn qín lóu yuè ”，(...)
①qiàn hún jù ：cǐ yán mèng xǐng hòu yóu juàn liàn zhe mèng zhōng de měi hǎo de shí guāng 。qiàn hún ，táng rén xiǎo shuō 《lí hún jì 》wèi ：héng zhōu zhāng yì zhī nǚ qiàn niáng yǔ yì zhī shēng wáng zhòu xiàng liàn ，hòu yì jiāng nǚ lìng pèi tā rén ，qiào niáng yīn yǐ chéng bìng 。wáng zhòu bèi qiǎn zhì shǔ ，yè bàn ，qiàn niáng zhī hún suí zhì chuán shàng ，tóng wǎng 。wǔ nián hòu ，èr rén guī jiā ，fáng zhōng wò bìng zhī qiàn niáng chū ，yǔ guī zhī qiàn niáng hé yī 。cǐ chù jiè zhǐ mèng zhōng zhī rén 。táo huā yuè ，jí táo yuè ，nóng lì èr yuè táo huā liáo kāi ，gù èr yuè wéi táo yuè zhī dài chēng ，cǐ chù dài zhǐ yǔ qī zǐ zài yī qǐ de qīng chūn shí guāng 。②wú duān èr jù ：yì wèi yè bàn wú mián ，ěr pàn chuán lái shēng shēng huà jiǎo ，gèng lìng rén chóu chàng nán nài ，suí jiào zhěn biān gū qīng qī lěng ，hóng (...)
shān huā hóng yǔ zhè gū tí ，yuàn liǔ cāng yún yàn zǐ fēi 。chí píng lǜ shuǐ yuān yāng shuì ，chūn cán yóu wèi guī ，yǎn zhuāng tái lǎn huà é méi 。xiù chuáng rén kùn ，yù guān mèng huí ，jǐn zì shū chí 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

山花红雨鹧鸪啼，院柳苍云燕子飞。池萍绿水鸳鸯睡，春残犹未归，掩妆台懒画蛾眉。绣床人困，玉关梦回，锦字书迟。
“海燕未来人斗草，江梅已过柳生绵。”女词人的笔触延伸到室外，但见室外妇女正笑语喧喧，彼此斗草取乐，而海燕此时却经春未归。女词人这里写海燕未归，隐隐含有她细数日子，惜春留春心态，而写斗(...)
起祥风兮下甘露。铅凝真汞结丹砂，一派火轮真为主。

相关赏析

起笔写出环滁皆山之空间境界，颇有一份大自然怀抱之中的慰藉感，从而覆盖全篇，定下基调。下一个“也”字，已露唱叹之情。“望蔚然深秀，琅琊山也。”用原作“其西南诸峰，林壑尤美，望之蔚然而深秀者，琅琊也。”之句意。词句更省净，直指环山中之琅琊。蔚然，草木茂盛的样子。更言深秀，倍加令人神往。“山行六七里，有翼然泉上，醉翁亭也。”三句，以便装句法，移植原作中“山行六七里，渐闻水声潺潺，而泻出于两峰之间者，酿泉也。峰回路转，有亭翼然临下泉上者，醉翁亭也”等句的句意直点出意境核心之所，而语句更加省净。“翁之乐也。”此一句拖笔，变上文之描写而为抒情，词情遂愈发曳(...)
俺姐姐针线无心不待拈，脂粉香消懒去添。春恨压眉尖，若得灵犀一点，敢医可了病恹恹。
⑴御柳——(...)
①厌浥（yì）：湿淋淋的。行（háng）：道路。　　②岂不：难道不想。　　③谓：同“畏”，害怕。　　④角（lù）：鸟嘴。(...)
因知海上神仙窟，只似人间富贵家。

作者介绍

徐珩 高宗时人。生平无考。《全唐诗》存诗1首。